23/06/11

Felices vacacións!!

CEIPARUA


Onte foi un día especial, rematou o curso e no cole fixemos a festa de fin de curso.
Os nenos e as nenas participaron nos diferentes xogos cooperativos, todos conseguiron un bonito mandil.
Ao rematar os xogos, tomaron unha abundante merendola para repoñer forzas.
Despois de despedirse dos seus amigos/as e dos profes, moi contentos cos seus traballos marcharon para a casa.
¡¡Felices vacacións!!

Felices vacacións!!

CEIPARUA


Onte foi un día especial, rematou o curso e no cole fixemos a festa de fin de curso.
Os nenos e as nenas participaron nos diferentes xogos cooperativos, todos conseguiron un bonito mandil.
Ao rematar os xogos, tomaron unha abundante merendola para repoñer forzas.
Despois de despedirse dos seus amigos/as e dos profes, moi contentos cos seus traballos marcharon para a casa.
¡¡Felices vacacións!!

EXPRESARTE

CEIPARUA
O día 21 acudiron ao colexio membros da asociación ASPAMSIN para amosar o traballo que realizan as persoas con discapacidade intelectual. Neste caso, centráronse nas actividades artísticas que forman parte do Proxecto EXPRESARTE, e máis en concreto no "Museo da Praia" formado por obras plásticas realizadas a partires de obxectos atopados na praia de Rodeira.
Unha vez exposta a presentación por parte de Beli, a encargada do Museo, o alumnado de 3º e 4º, formando grupos cooperativos, recibiron a proposta de participar na creación dunha obra artística cos materiais de refugallo recollidos na praia polos membros da asociación.

EXPRESARTE

CEIPARUA
O día 21 acudiron ao colexio membros da asociación ASPAMSIN para amosar o traballo que realizan as persoas con discapacidade intelectual. Neste caso, centráronse nas actividades artísticas que forman parte do Proxecto EXPRESARTE, e máis en concreto no "Museo da Praia" formado por obras plásticas realizadas a partires de obxectos atopados na praia de Rodeira.
Unha vez exposta a presentación por parte de Beli, a encargada do Museo, o alumnado de 3º e 4º, formando grupos cooperativos, recibiron a proposta de participar na creación dunha obra artística cos materiais de refugallo recollidos na praia polos membros da asociación.

17/06/11

"O Rato" e "A que sabe a Lúa"

CEIPARUA
Estas son as dúas pequenas obras (en canto a súa duración pero grandes no que se refire á interpretación e posta en escea) coas que nos agasallaron os nenos e as nenas que participaron na actividade de teatro ao longo do curso que remata. 
Noraboa aos actores/actrices e ao director por este traballo que tanto nos gustou.

         Nesta imaxe vemos un momento da representación de  "A que sabe a Lúa"


              Os espectadores están moi atentos mentres se representa "O rato"

                              Aquí podemos ver aos actores e as actrices.

"O Rato" e "A que sabe a Lúa"

CEIPARUA
Estas son as dúas pequenas obras (en canto a súa duración pero grandes no que se refire á interpretación e posta en escea) coas que nos agasallaron os nenos e as nenas que participaron na actividade de teatro ao longo do curso que remata. 
Noraboa aos actores/actrices e ao director por este traballo que tanto nos gustou.

         Nesta imaxe vemos un momento da representación de  "A que sabe a Lúa"


              Os espectadores están moi atentos mentres se representa "O rato"

                              Aquí podemos ver aos actores e as actrices.

15/06/11

A NOSA EXCURSIÓN A MANZANEDA

CEIPARUA



Os alumnos de 6º de San Roque e A Rúa fomos de excursión, os días 18, 19 e 20, a Manzaneda.
O autobús foi coller primeiro os alumnos de San Roque, e despois, a nós. Fixemos unha parada no mosteiro de San Pedro de Rocas para tomar a merenda de media mañá.
Chegamos a Manzaneda ás 3 da tarde, e esperamos un pouco no autobús porque os profesores tiñan que ir a recepción.
Ao chegar aos aloxamentos, dixeronnos cal era a nosa habitación, e os alumnos de San Roque estaban no 2º piso, e nós estábamos no 1º. Deronlle a chave ao encargado, desfixemos á maleta, e despois comemos.
A primeira actividade foi piscina, as 4.30 da tarde. Era unha piscina cuberta e climatizada, e había zonas para nadar, e outras para xogar. Había, balóns, tablas, manguitos…
As 5.30 fomos os aloxamentos, a cambiarnos, e despois a merendar.
Cando rematamos de merendar, fomos a aula de natureza, comezou as 6.00 e rematou as 8.00. Estiveronnos explicando os animales, como os corzos. Contaronnos unha lenda dun home calvo, que buscaba vinganza no medio do monte, e algúns asustámonos un pouco.
As 8.30 ceamos, nun búfet libre.
Pola noite, antes de durmir, fomos o pavillón a xogar a o xogo da Oca, pero unha versión invitada polos monitores. Dividíronnos en 6 grupos, e tíñamos que superar probas, había algunhas fáciles, outras difíciles, e outras casi imposibles.
As 12 acabamos, e fomos a durmir, algúns estivemos despertos case toda noite, pero iso é outra historia.
Ao seguinte día despertamos cedo, para ir a almorzar ás 9.30, almorzamos leite, cola-cao, galletas, tostadas e cereales.
Ás 10, tíñamos que ir a un punto de encontro, para comezar a actividades de orientación. Ensinaronnos a utilizar brúxulas, e despois déronnos un mapa, e tíñamos que buscar puntos, ca brúxula, para responder unhas preguntas.
Ao rematar fomos a equitación, había dous cabalos, un chámabase Flash, e o outro Van Gogh, eran machos os dous. Todos montamos, menos dúas persoas. Ao rematar de montar, fomos á cuadra, e había 3 cabalos máis. Eran todos moi mansos e bonitos.
Fomos a comer, e despois ao rematar, fomos ós karts.
Nos karts, montamos todos, pero algúns non demos todas as voltas, porque nos mareabamos. Tamén nos estrellamos, pero foi moi divertido.
Despois desta actividade, fomos a tiro con arco, e ensináronnos, a parte de cómo tirar, as partes dunha frecha e dun arco. Había persoas con moita puntería, e outra, con non tanta.
Merendamos, e comezou a chover, entonces, retrasamos un pouco a actividade de senderismo. Nese intre fixemos un xogo nun lugar que se chamaba "Club", pero como
deixou de chover fixemos un pouco de senderismo. Había moi boas vistas dende o alto da montaña que fomos visitar.
Ao rematar, fomos a cear, e despois bailamos na disco.
As 10 empezamos o baile e só estábamos os alumnos de A Rúa, pero despois foron chegándo máis persoas. A música, era moi movida, e casi todos bailamos. Rematamos ás 12, e esa noite todos durmimos, profundamente, xa que estabamos cansos do día anterior e de tanta actividade.
Levántamonos cedo o día seguinte para preparar as maletas, que había que levalas á habitación 113 e deixalas alí ata a nosa marcha.
Despois almorzamos, e ao rematar fixemos a actividade de deportes. Dentro do pavillón había os deportes de ping-pong e fútbol, e fóra baloncesto, boleiból e tenis.
Ao rematar estivemos xogando ao beísbol, que era moi divertido.
A última actividade foi escalada, algúns escalamos, e outros non. Hai persoas, que chegaron arriba. A altura do muro era de 18 metros, metía medo!
Fomos ao búfet e comemos. Collemos as maletas, colocámolas no autobús, e tivemos un pouco de tempo para ir a tenda.
No autobús, tamén volvemos cos alumnos e alumnas de San Roque, e mentres chegábamos vimos a peli de "Iron Man". Paramos a merendar, nunha gasolineira da Cañiza, e tomamos o postre típico de Ourense: a Bica.
Chégamos ó colexio despois dun largo tempo, os nosos pais viñeron a buscarnos, e volvemos para a casa.
Foi todo moi divertido, pásamolo, moi moi moi moi moi moi ben!!!!!!! :)

A NOSA EXCURSIÓN A MANZANEDA

Antonio



Os alumnos de 6º de San Roque e A Rúa fomos de excursión, os días 18, 19 e 20, a Manzaneda.
O autobús foi coller primeiro os alumnos de San Roque, e despois, a nós. Fixemos unha parada no mosteiro de San Pedro de Rocas para tomar a merenda de media mañá.
Chegamos a Manzaneda ás 3 da tarde, e esperamos un pouco no autobús porque os profesores tiñan que ir a recepción.
Ao chegar aos aloxamentos, dixeronnos cal era a nosa habitación, e os alumnos de San Roque estaban no 2º piso, e nós estábamos no 1º. Deronlle a chave ao encargado, desfixemos á maleta, e despois comemos.
A primeira actividade foi piscina, as 4.30 da tarde. Era unha piscina cuberta e climatizada, e había zonas para nadar, e outras para xogar. Había, balóns, tablas, manguitos…
As 5.30 fomos os aloxamentos, a cambiarnos, e despois a merendar.
Cando rematamos de merendar, fomos a aula de natureza, comezou as 6.00 e rematou as 8.00. Estiveronnos explicando os animales, como os corzos. Contaronnos unha lenda dun home calvo, que buscaba vinganza no medio do monte, e algúns asustámonos un pouco.
As 8.30 ceamos, nun búfet libre.
Pola noite, antes de durmir, fomos o pavillón a xogar a o xogo da Oca, pero unha versión invitada polos monitores. Dividíronnos en 6 grupos, e tíñamos que superar probas, había algunhas fáciles, outras difíciles, e outras casi imposibles.
As 12 acabamos, e fomos a durmir, algúns estivemos despertos case toda noite, pero iso é outra historia.
Ao seguinte día despertamos cedo, para ir a almorzar ás 9.30, almorzamos leite, cola-cao, galletas, tostadas e cereales.
Ás 10, tíñamos que ir a un punto de encontro, para comezar a actividades de orientación. Ensinaronnos a utilizar brúxulas, e despois déronnos un mapa, e tíñamos que buscar puntos, ca brúxula, para responder unhas preguntas.
Ao rematar fomos a equitación, había dous cabalos, un chámabase Flash, e o outro Van Gogh, eran machos os dous. Todos montamos, menos dúas persoas. Ao rematar de montar, fomos á cuadra, e había 3 cabalos máis. Eran todos moi mansos e bonitos.
Fomos a comer, e despois ao rematar, fomos ós karts.
Nos karts, montamos todos, pero algúns non demos todas as voltas, porque nos mareabamos. Tamén nos estrellamos, pero foi moi divertido.
Despois desta actividade, fomos a tiro con arco, e ensináronnos, a parte de cómo tirar, as partes dunha frecha e dun arco. Había persoas con moita puntería, e outra, con non tanta.
Merendamos, e comezou a chover, entonces, retrasamos un pouco a actividade de senderismo. Nese intre fixemos un xogo nun lugar que se chamaba "Club", pero como
deixou de chover fixemos un pouco de senderismo. Había moi boas vistas dende o alto da montaña que fomos visitar.
Ao rematar, fomos a cear, e despois bailamos na disco.
As 10 empezamos o baile e só estábamos os alumnos de A Rúa, pero despois foron chegándo máis persoas. A música, era moi movida, e casi todos bailamos. Rematamos ás 12, e esa noite todos durmimos, profundamente, xa que estabamos cansos do día anterior e de tanta actividade.
Levántamonos cedo o día seguinte para preparar as maletas, que había que levalas á habitación 113 e deixalas alí ata a nosa marcha.
Despois almorzamos, e ao rematar fixemos a actividade de deportes. Dentro do pavillón había os deportes de ping-pong e fútbol, e fóra baloncesto, boleiból e tenis.
Ao rematar estivemos xogando ao beísbol, que era moi divertido.
A última actividade foi escalada, algúns escalamos, e outros non. Hai persoas, que chegaron arriba. A altura do muro era de 18 metros, metía medo!
Fomos ao búfet e comemos. Collemos as maletas, colocámolas no autobús, e tivemos un pouco de tempo para ir a tenda.
No autobús, tamén volvemos cos alumnos e alumnas de San Roque, e mentres chegábamos vimos a peli de "Iron Man". Paramos a merendar, nunha gasolineira da Cañiza, e tomamos o postre típico de Ourense: a Bica.
Chégamos ó colexio despois dun largo tempo, os nosos pais viñeron a buscarnos, e volvemos para a casa.
Foi todo moi divertido, pásamolo, moi moi moi moi moi moi ben!!!!!!! :)

11/06/11

Excursión ás Illas Cíes

CEIPARUA
Hoxe, venres, 10 de xuño, os alumnos e alumnas do terceiro ciclo de primaria fomos de viaxe ás Illas Cíes. Tivemos sorte co tempo, pois estaba bo día, algo fresquiño pero despexado. Collemos o catamarán en Cangas, e despois de facer escala en Vigo, chegamos ás Cíes ás 11 da mañá. Alí separámonos en 3 grupos duns 15 nenos/as cada un e seguimos dous itinerarios diferentes acompañados por Paula e Marta, que eran as guías do parque. Un grupo fomos ata o monte do Faro, e os outros dous ata o Alto do Príncipe.



Primeiro Paula e Marta explicáronnos sobre un panel como se chamaban as diferentes partes das Illas: realmente son 3 illas, a do sur, a do medio e a do norte. Faláronnos sobre os ecosistemas das illas, sobre a súa flora e a súa fauna. Tamén nos fixeron fincapé nas normas que todas as persoas deben respectar para coidar o parque nacional.


A primeira explicación que nos deu Paula foi sobre o ecosistema das dunas, que posúe unha fauna e unha flora específica. As dunas, xunto co bosque autóctono, o monte de eucalipto, o monte baixo e os cantís son os ecosistemas fundamentais das Illas.


Xa camiño do Alto do Príncipe atopamos unha vagoada que aínda conserva especies do que podía ser o bosque autóctono. Hoxe en día toda a illa está invadida polo eucalipto, que como todos sabemos son orixinais de Australia, e que foron mandados plantar alá polos anos 1960 polo ditador Franco.


Un pouco máis arriba desa vagoada atopamos outra pequena zona de bosque autóctono, onde había exemplares de carballos, castiñeiros, bidueiros, ameneiros, salgueiros e outras especies.


Chegamos así ao último tramo de subida ata o Alto do Príncipe, xa na cara oeste da Illa, e nun lugar víanse os efectos do vento nordés sobre as follas dunhas árbores que estaban máis secas ca verdes. Paula díxonos que do outro lado do mar estaba América e que poderiamos atoparnos de fronte coa estatua da liberdade.


Xa moi preto do Alto do Príncipe había un ecosistema de monte baixo, onde abunda o toxo, e que ten como fauna máis representativa os coellos, ratos, serpes, e tamén se atopan aves de presa como os miñatos, os azores e os falcóns peregrinos.

Nesa mesma zona vimos unha trampa para visóns, pois resulta que estes animais, que non son autóctonos das Illas, conseguiron chegar a elas nadando desda a costa, despois de fuxiren das granxas onde os crían para facer abrigos de peles, e causan moito dano nos ecosistemas naturais das Illas.


Finalmente chegamos ao mirador do Alto do Príncipe, xusto enriba dos cantís, que son o ecosistema ideal para as gaivotas e os cormoráns. Xusto no borde dos cantís hai unha rocha con forma de cunca, que se chama a cadeira da raíña, e alí posamos todos para unha foto de grupo.

Dende alí puidemos ver unhas vistas fabulosas das Illas, especialmente da Illa do sur, da praia de Rodas, da zona de acampada e do monte do Faro.

Xusto ao pé do monte do Faro, na zona de cantís, vimos furnas, que son unha especie de covas onde crían os cormoráns. Tamén vimos gaivotas aniñando os seus ovos, pois agora é época de cría.

Xa de regreso á zona de acampada aínda puidemos ver un lagarto arnal que quedou posando para todos nós.

Antes de xantar fumos darnos un baño á praia de Rodas, e foi xenial. A auga estaba fresca, pero non houbo quen se resistise a non probala, incluso o profe Antonio!

E aínda vimos moitas máis cousas interesantes, como un barco veleiro de 4 paos fondeado na ría, un cormorán que se mergullaba e pescaba peixes ao lado da nosa zona de baño, unhas pombas torcaces, etc... que podedes ver pinchando na imaxe de abaixo.

Illas Cíes 2011

So queda dicir que despois do xantar regresamos no barco e fartámonos de cantar e de facer as ondas e monumentos a todos os compañeiros e aos profes. Esta excursión foi xenial!!!


PARA SEGUIR APRENDENDO...

1. Se foses un/unha guía das Illas Cíes,  que dúas ou tres cousas destacarías para contarlles aos nenos/as do grupo que che tocase levar?

2. Fai un esquema ou cadro-resumo de dobre entrada cos diferentes ecosistemas que atopamos nas Illas e as características de cada un en canto a flora, fauna e lugares onde se atopa.

3. Que valoras máis de todo o que existe no ambiente natural das Illas Cíes? Se foses a persoa responsable do Parque, que medidas proporías para a súa conservación?

Excursión ás Illas Cíes

CEIPARUA
Hoxe, venres, 10 de xuño, os alumnos e alumnas do terceiro ciclo de primaria fomos de viaxe ás Illas Cíes. Tivemos sorte co tempo, pois estaba bo día, algo fresquiño pero despexado. Collemos o catamarán en Cangas, e despois de facer escala en Vigo, chegamos ás Cíes ás 11 da mañá. Alí separámonos en 3 grupos duns 15 nenos/as cada un e seguimos dous itinerarios diferentes acompañados por Paula e Marta, que eran as guías do parque. Un grupo fomos ata o monte do Faro, e os outros dous ata o Alto do Príncipe.



Primeiro Paula e Marta explicáronnos sobre un panel como se chamaban as diferentes partes das Illas: realmente son 3 illas, a do sur, a do medio e a do norte. Faláronnos sobre os ecosistemas das illas, sobre a súa flora e a súa fauna. Tamén nos fixeron fincapé nas normas que todas as persoas deben respectar para coidar o parque nacional.


A primeira explicación que nos deu Paula foi sobre o ecosistema das dunas, que posúe unha fauna e unha flora específica. As dunas, xunto co bosque autóctono, o monte de eucalipto, o monte baixo e os cantís son os ecosistemas fundamentais das Illas.


Xa camiño do Alto do Príncipe atopamos unha vagoada que aínda conserva especies do que podía ser o bosque autóctono. Hoxe en día toda a illa está invadida polo eucalipto, que como todos sabemos son orixinais de Australia, e que foron mandados plantar alá polos anos 1960 polo ditador Franco.


Un pouco máis arriba desa vagoada atopamos outra pequena zona de bosque autóctono, onde había exemplares de carballos, castiñeiros, bidueiros, ameneiros, salgueiros e outras especies.


Chegamos así ao último tramo de subida ata o Alto do Príncipe, xa na cara oeste da Illa, e nun lugar víanse os efectos do vento nordés sobre as follas dunhas árbores que estaban máis secas ca verdes. Paula díxonos que do outro lado do mar estaba América e que poderiamos atoparnos de fronte coa estatua da liberdade.


Xa moi preto do Alto do Príncipe había un ecosistema de monte baixo, onde abunda o toxo, e que ten como fauna máis representativa os coellos, ratos, serpes, e tamén se atopan aves de presa como os miñatos, os azores e os falcóns peregrinos.

Nesa mesma zona vimos unha trampa para visóns, pois resulta que estes animais, que non son autóctonos das Illas, conseguiron chegar a elas nadando desda a costa, despois de fuxiren das granxas onde os crían para facer abrigos de peles, e causan moito dano nos ecosistemas naturais das Illas.


Finalmente chegamos ao mirador do Alto do Príncipe, xusto enriba dos cantís, que son o ecosistema ideal para as gaivotas e os cormoráns. Xusto no borde dos cantís hai unha rocha con forma de cunca, que se chama a cadeira da raíña, e alí posamos todos para unha foto de grupo.

Dende alí puidemos ver unhas vistas fabulosas das Illas, especialmente da Illa do sur, da praia de Rodas, da zona de acampada e do monte do Faro.

Xusto ao pé do monte do Faro, na zona de cantís, vimos furnas, que son unha especie de covas onde crían os cormoráns. Tamén vimos gaivotas aniñando os seus ovos, pois agora é época de cría.

Xa de regreso á zona de acampada aínda puidemos ver un lagarto arnal que quedou posando para todos nós.

Antes de xantar fumos darnos un baño á praia de Rodas, e foi xenial. A auga estaba fresca, pero non houbo quen se resistise a non probala, incluso o profe Antonio!

E aínda vimos moitas máis cousas interesantes, como un barco veleiro de 4 paos fondeado na ría, un cormorán que se mergullaba e pescaba peixes ao lado da nosa zona de baño, unhas pombas torcaces, etc... que podedes ver pinchando na imaxe de abaixo.

Illas Cíes 2011

So queda dicir que despois do xantar regresamos no barco e fartámonos de cantar e de facer as ondas e monumentos a todos os compañeiros e aos profes. Esta excursión foi xenial!!!


PARA SEGUIR APRENDENDO...

1. Se foses un/unha guía das Illas Cíes,  que dúas ou tres cousas destacarías para contarlles aos nenos/as do grupo que che tocase levar?

2. Fai un esquema ou cadro-resumo de dobre entrada cos diferentes ecosistemas que atopamos nas Illas e as características de cada un en canto a flora, fauna e lugares onde se atopa.

3. Que valoras máis de todo o que existe no ambiente natural das Illas Cíes? Se foses a persoa responsable do Parque, que medidas proporías para a súa conservación?

06/06/11

Catro de xuño = festa fin de curso

CEIPARUA
O catro de xuño celebramos a festa de fin de curso. Pasámolo moi ben xogando a tirar da corda, ás sillas, ao pano, a pasar por debaixo dunha corda, ...
Para repoñer forzas tomamos sandía e melón que estaban deliciosos.
Pola tarde houbo exhibición das actividades que realizaron os nenos/as ao longo do curso.
Foi unha xornada divertida.
Lena e Xaime


Catro de xuño = festa fin de curso

CEIPARUA
O catro de xuño celebramos a festa de fin de curso. Pasámolo moi ben xogando a tirar da corda, ás sillas, ao pano, a pasar por debaixo dunha corda, ...
Para repoñer forzas tomamos sandía e melón que estaban deliciosos.
Pola tarde houbo exhibición das actividades que realizaron os nenos/as ao longo do curso.
Foi unha xornada divertida.
Lena e Xaime


03/06/11

O meu amigo Zé Leonel

CEIPARUA
Os meus tíos, os meus pais máis eu coñecimos a Zé Leonel (José Leonel Perfeito), un cantante moi famoso de Portugal.

A primeira vez que soubemos que era cantante, agasallounos cun CD del, meu tío díxolle que lle escribira unha dedicatoria e el escribiulle: " Se precisases de uma mao amiga, lémbrate que eu tenho dúas" (anotoulle o número de teléfono e a súa sinatura).

Zé Leonel estivo en varios grupos,un deles foi "Xutos e Pontapés" (insultos e patadas), outro "Ex-votos" e o último no que estivo antes de morrer foi "Zé Leonel+Iva".


Unha das cancións máis famosas do grupo "Ex-votos" é "Canto aos peixes":




Zé Leonel morreu a finais de Semana Santa na súa casa en Póvoa de Santa Iria, concello de Loures. O músico sufría cancro de fígado, que fora diagnosticado facía 5 meses. Zé Leonel deu o seu último concerto cos "Ex-votos" no Centro Cultural Malaposta, en Odivelas, no que participou Kaloo, batería dos "Xutos e Pontapés".

Nadia Jalda Fonseca, 5º de Primaria




  COMENTARIOS DO MEU TÍO:
  • Coñecín a Zé Leonel en España. Non sabía que el era artista, ata que un día me agasallou cun CD dos "Ex- votos". Pedinlle a Zé que me escribira unha dedicatoria e el escribiu "Se precisases de uma mao amiga, lémbrate que eu tenho dúas". Ese era Zé, unha persoa desinteresada, humilde e moi amiga dos seus amigos.
  • A última vez que estiven con el foi en Vilanova de Cerveira. Ó despedirmos, despois dunha forte aperta, díxome: "Lévote comigo aquí", sinalando no seu peito. Nestes días eu estou moi triste por saber que Zé xa non está entre nós. Noto un vacío no meu corazón que non se dá cheo. Quédame o consolo de que tiven o privilexio de coñecer a unha persoa tan extraordinaria. Obrigado Zé, por compartir comigo algúns momentos da túa vida. Nunca te esquecerei. Ata sempre.
Juan Jesús Jalda Martínez

Entrada publicada no blog de 5º "Rizando o rizo"

O meu amigo Zé Leonel

CEIPARUA
Os meus tíos, os meus pais máis eu coñecimos a Zé Leonel (José Leonel Perfeito), un cantante moi famoso de Portugal.

A primeira vez que soubemos que era cantante, agasallounos cun CD del, meu tío díxolle que lle escribira unha dedicatoria e el escribiulle: " Se precisases de uma mao amiga, lémbrate que eu tenho dúas" (anotoulle o número de teléfono e a súa sinatura).

Zé Leonel estivo en varios grupos,un deles foi "Xutos e Pontapés" (insultos e patadas), outro "Ex-votos" e o último no que estivo antes de morrer foi "Zé Leonel+Iva".


Unha das cancións máis famosas do grupo "Ex-votos" é "Canto aos peixes":




Zé Leonel morreu a finais de Semana Santa na súa casa en Póvoa de Santa Iria, concello de Loures. O músico sufría cancro de fígado, que fora diagnosticado facía 5 meses. Zé Leonel deu o seu último concerto cos "Ex-votos" no Centro Cultural Malaposta, en Odivelas, no que participou Kaloo, batería dos "Xutos e Pontapés".

Nadia Jalda Fonseca, 5º de Primaria




  COMENTARIOS DO MEU TÍO:
  • Coñecín a Zé Leonel en España. Non sabía que el era artista, ata que un día me agasallou cun CD dos "Ex- votos". Pedinlle a Zé que me escribira unha dedicatoria e el escribiu "Se precisases de uma mao amiga, lémbrate que eu tenho dúas". Ese era Zé, unha persoa desinteresada, humilde e moi amiga dos seus amigos.
  • A última vez que estiven con el foi en Vilanova de Cerveira. Ó despedirmos, despois dunha forte aperta, díxome: "Lévote comigo aquí", sinalando no seu peito. Nestes días eu estou moi triste por saber que Zé xa non está entre nós. Noto un vacío no meu corazón que non se dá cheo. Quédame o consolo de que tiven o privilexio de coñecer a unha persoa tan extraordinaria. Obrigado Zé, por compartir comigo algúns momentos da túa vida. Nunca te esquecerei. Ata sempre.
Juan Jesús Jalda Martínez

Entrada publicada no blog de 5º "Rizando o rizo"

Coprights @ 2016, Blogger Templates Designed By Templateism | Distributed By Gooyaabi Templates